przeciąg trzaska złudzeniami

Mam dreszcze. Jest mi zimno. A Ty przecież nie istniejesz, nie jesteś tak ciepły i nawet nie tulisz mnie swym ciepłem. Ciało chce znajomego dotyku i znajomych szeptów chcą usta. Oczy widzieć chcą w sennym świetle znajomą postać. Proszę. Zamknij oczy, stań, weź głęboki oddech i spójrz w głąb siebie. Co widzisz ...  Nieodparty rytm. Ta sama gorąca herbata o poranku, to samo niezręczne pierwsze spotkanie, ta sama droga po omacku od przewidywalnego do niewyobrażalnego, wewnętrzna droga do zamkniętych miejsc w sercu, wewnętrzna droga do zamkniętych miejsc w mieście. Rządził z początku instynkt niepowodzenia, zwieńczeniem był triumf. Nauczyło się czegoś lecz pozostało jeszcze więcej do nauczenia.
Incydentalnie uchodzi ze mnie życie. A budząc się już rano żyję. Choć nie. Bywam nieznośna i różna. Niee, to takie głupie.