Oto Ty. Zamknięte oczy w deszczu. Nie myślałaś, że będziesz robić takie rzeczy. Nie uważałaś siebie, nie wiem, za osobę, która patrzy na księżyc lub wpatruje się w fale bądź zachód słońca. Chyba wiesz o jakich ludziach myślę. A może nie. W każdym bądź razie podoba Ci się walka z zimnem, i uczucie przesączającej się wody przez koszulkę, i dostającej się do skóry. I to uczucie ziemi rosnącej pod stopami. I ten zapach i dźwięk deszczu uderzający o liście.
Te rzeczy, które piszą w książkach lub nie czytałaś. Oto Ty.
(Isabel Coixet)
I dziwnym sposobem wpatrywałam się dziś w fale. No właśnie. Stałam w wodzie z zamoczonymi do kolan nogami. I przypatrywałam się falom. Nie myślałam, że będę robić takie rzeczy. Nie uważałam siebie, nie wiem, za osobą, która patrzy na księżyc lub wpatruje się w fale bądź zachód słońca. A jednak. Chyba wiem już o jakich ludziach mowa. A może nie.
W każdym bądź razie.. Tak, tak, podobało mi się to. Walka z utrzymaniem równowagi i uczucie oddalania się od brzegu. I ten zapach i dźwięk wody, która dotykała moich nóg, mojej skóry.
Nikt nie jest normalny, tacy ludzie nie istnieją.