Żyć bez celu to jakby nie żyć w ogóle. Może nie zawsze da się ujrzeć na świetle dziennym starań jakie robimy w tym kierunku. Może niekiedy nawet i nie potrafimy zdefiniować to co jest dla nas ważne. Ale w głębi siebie robimy to z całych sił. Nie niewyraźnie się czuje. Tylko jakoś światło i czule. W ostatnie dnie mile tak dotyka mnie słońce, że aż nie da się inaczej. Kocham słońce. Kocham wstawać wcześnie rano. Spokój kocham. I kochać trzeba mnie.
Kochaj mnie. Kochaj najmocniej jak tylko się da.
światłoczułości są najmilsze.
OdpowiedzUsuń